به اقتصاد مقاومتی می بایست توجه شود

ه گزارش "منبری ها" - حجت الاسلام سید عبدالجلیل حسینی-  هر چه به جلو می رویم احساس مطابقت جبهه حق با معیار هایی که ولی زمان(تبیین کننده جبهه حق) بیشتر و بیشتر می شود.
تردیدی نیست که سعادت دنیوی و اخروی در گرو تبعیت محض از امام منصوب از جانب خدا و نماینده ایشان است.
و باز هم تردیدی نیست که می بایست خود را لحظه به لحظه با منویات ایشان بروز رسانی کرد، تا مصداق این بیان امام سجاد (علیه السلام)  نباشیم، که فرمودند: ( المتقدم لهم مارق، و المتاخر عنهم زاهق) که پیشی گیرندگان از اهل بیت خارج شده از دین اند و بازماندگان از ایشان نابود شده اند.
در مسیر ولایتمداری راه سعادت، فقط و فقط همگامی و همراهی ولایت ضامن سعادت است.
و در این زمان توجه حقیقی به منویات حضرت آقا همان ضمانت سعادت می باشد.
اگر به بیانات دو سال اخیر ایشان توجه شود و منصفانه و بدون هیچگونه غرضی سیاسی - جناحی بیانات ایشان مرور شده و مورد تامل قرار گیرد، خواهیم دید توجه ایشان به چند مطلب بیشتر از سایر موارد بوده است، که از آن جمله به بحث اقتصاد مقاومتی و اقتصاد درون زا می توان اشاره کرد.

موضوعی که برای همه مردم قابل لمس بوده و هست، و بدنه جامعه ایران اسلامی را آزار می دهد.
و موضوعی که در دیدار اخیر کارکنان نیروی هوایی باز به آن پرداختند.
اقتصاد مقاومتی و توجه به توان داخلی در عرصه اقتصاد را تنها راه عاقلانه و اثر گذار در عرصه اقتصادی می باشد.

اقتصادی که مدیریت آن به صورت جهادی انجام می شود، قطعا موفق است، مدیریتی که با توجه به قدرت الهى، عقلانیت و عدم تردید در مسیر پیش رو انجام می شود قطعا اثر خود را در بهبود بخشی به وضعیت موجود خواهد گذاشت. همچنان که در هشت سال دفاع مقدس این نوع مدیریت بود که به پیروزی رزمندگان اسلام منجر شد.
اقتصادی که با واردات بی منطق و بی رویه عامل ورشکست شدن کارگاه های کوچک داخلی می شود و به داشته های زیست محیطی، تنوع آب و هوایی، معادن و ذخایر مختلف بومی توجه نمی کند نمی تواند یک اقتصاد موفق و موثر باشد.
اما تلخی مطلب اینجاست که رهبر مملکت اسلامی آنقدر باید مطلبی را بگوید و به آن توجه نشود، تا آن جا که خود ایشان مجبور شوند به ریز ترین مسائل اجرایی و قانونی ورود کنند، چنان که در دیدار اخیر با یک اخم تلخ بفرمایند:
(ما اگر وابسته به نفت نباشیم،  ما اگر تولید داخلی مان را تقویت بکنیم، آن روزی که نفت از صد دلار می آید به بیست و چند دلار، دیگر تنمان نمی لرزد.
ما اگر بتوانیم تولید داخلی را رونق بدهیم، رکود را از بین ببریم، آن‌وقتی که دشمن واردات فلان کالا را محدود میکند، ممنوع میکند، ما خم به ابرو نمی‌آوریم. اقتصاد درونی را باید تقویت کرد.)
و یا در جای دیگر فرمودند: (کشورِ با این عظمت، با این بزرگی، با این‌همه محصولات متنوّع، آدم خجالت میکشد وقتی میبیند -حالا بنده در روزنامه میبینم، شماها در خیابان می‌بینید- انواع و اقسام میوه‌ی خارجی را در خیابان! پرتقال ما، سیب ما روی درخت میماند، آن‌وقت برویم میوه‌ی خارجی وارد کنیم؟ اینها را باید فکر کرد، اینها را باید کار کرد. ببرند منابع کشور را به سمت تولید، نه به سمت وابستگی بیشتر، نه به سمت واردات.)

آیا توقعات اقتصادی و مورد نظر ایشان پیگیری نمی شود، که برای چندمین بار ایشان توجه به اقتصاد داخلی و توان داخلی کشور دادند؟

آیا شان رهبری تبیین سیاستگذاری کلی می باشد و یا بیان راهکارهای اجرایی؟

واقعا دل انسان به درد می آید وقتی نگاه ها و منویات ایشان را عمل نشده می بیند. ایشان همه کار می کنند که کشور به هر نحو به سمت رشد و تعالی حقیقی چه در مسائل مادی و چه در مسائل معنوی، اما برخی توجه ندارند!
این برخی می توانند مسولان دولتی باشد، که در این مقطع،  که فضای انتخاباتی بر کشور حاکم است، بیش از اندازه به انتخابات و مسائل آن توجه داشته باشد.
و هم می تواند جناح های سیاسی باشد که بجای آگاهی بخشی به مسائل حاشیه ای و دسته چندمی توجه کنند.
و هم ملت و عامه مردم باشند که به بیانات و دغدغه های رهبر عزیز آگاهی نداشته و مسیری جدای مسیر ایشان انتخاب نمایند.

اما مهم تر از همه، مسئولان دولتی می باشند که در خطابه های خود و جلسات و تریبون هایی که در دست دارند، به جای توجه دادن به حرکت اقتصادی و ارائه برنامه اقتصادی، ورود به بحث های انتخاباتی می کنند، آن هم نه به صورت صحیح بلکه به صورت موضعگیری در مقابل بخش هایی از ارکان نظام،  که در فرآیند انتخابات اثرگذار اند.