راه بهجت یا راه خامنه ای؟!
يكشنبه, ۱۸ مرداد ۱۳۹۴، ۰۳:۳۰ ب.ظ
چندی پیش در منزل یکی از آشنایان جهت بازدید رفته بودم؛ یکی از حاضرین رو کرد به من و چنین گفت: شما طلبه ها و روحانیون دو راه بیشتر ندارید؛ یا باید بشوید مثل(آیت الله) بهجت و یا مثل(امام) خامنه ای؟ و ادامه داد: یعنی یا باید به کار دین و توجه به خدا بپردازید و یا وارد سیاست شود.
فرد مورد نظر که می خواست بنده را هدایت و توجه به راه خدا دهد! و خودش که تبسم همراه با انکار مرا می دید، در جواب خودش گفت: شاید نظر شما این باشد که راه این دو یکی است، که اگر چنین فکر می کنی، خب دیگر من حرفی ندارم.
فرد مورد نظر که می خواست بنده را هدایت و توجه به راه خدا دهد! و خودش که تبسم همراه با انکار مرا می دید، در جواب خودش گفت: شاید نظر شما این باشد که راه این دو یکی است، که اگر چنین فکر می کنی، خب دیگر من حرفی ندارم.
یکی از مشکلات مردم بعضا این است که نمی توانند بین دین و حضورش در مسائل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و... یک وجه مشترک پیدا کنند. گویا دین یک چیز مقدسی است که می بایست فقط آن را در مسجد و محراب عبادت جستجو کرد. حال آنکه دین آمده تا برای تمام نیاز های بشر حرف برای گفتن داشته باشد، یعنی هم سیاست ما باید دینی باشد، هم روابط اجتماعی ما باید دینی باشد و خلاصه همه چیزمان بر اساس اندیشه های دینی باید پایه گذاری شود.
اگر دین را اینطور دیدیم، دیگر بین راه آیت الله بهجت و راه امام خامنه ای تفاوتی نمی بینیم، بلکه هر دو را در مجموعه مسائل دینی می یابیم، که یکی توانایی و فرصت اداره جامعه را داشته و در این سنگر دارد به دین خدمت می کند، و دیگری دارای توانایی و فرصت تربیت شاگردان متقی و عالم برای خدمت به دین بوده است. والسلام
اگر دین را اینطور دیدیم، دیگر بین راه آیت الله بهجت و راه امام خامنه ای تفاوتی نمی بینیم، بلکه هر دو را در مجموعه مسائل دینی می یابیم، که یکی توانایی و فرصت اداره جامعه را داشته و در این سنگر دارد به دین خدمت می کند، و دیگری دارای توانایی و فرصت تربیت شاگردان متقی و عالم برای خدمت به دین بوده است. والسلام
